a little i do...

go on...

κάποιες φορές...

κάποιες στιγμές...

θέλω να μπορούσες να διαβάσεις

την σκέψη μου...

να μην χρειάζεται να πω τίποτα...

να μην χρειάζεται να ρωτήσεις τίποτα...

και κάποιες άλλες θέλω να σου τα πω όλα

με μία λέξη...

αλλά...

ψάχνοντας...?

μάλλον ποτέ δεν θα καταλάβω κάποιες ανθρώπινες συμπεριφορές...
ή καλύτερα να πω...ότι απλά θα κάνω πως δεν τις καταλαβαίνω...
έτσι θα είμαστε όλοι χαρούμενοι και βυθισμένοι στον ουτοπικό μας κόσμο...


...πφφφ απογοητευτική στάση...

...δεν θέλω να είμαι μέρος αυτής της ψευτοπαράστασης...
όπου όλα ισοπεδώνονται στον βωμό της ανασφάλειας και της ικανοποίησης του εγωϊσμού...

πως είναι δυνατόν κάποιος να βλέπει μόνο μέχρι εκεί που του επιτρέπει η μύτη του???
δεν με αφορα να διεκδικώ ό,τι δεν νιώθω ότι θέλω...δεν είναι της ψυχοσύνθεσής μου να το κάνω...

πάραυτα με στεναχωρεί και με απογοητεύει όταν το βλέπω να γίνεται τόσο μα τόσο απροκάλυπτα...

νομίζω ότι είμαι θυμωμένη σήμερα...αλλά δεν το εξωτερίκευσα...και τελικά ίσως αυτό να είναι το λάθος μου...


από την άλλη...κάποιοι άνθρωποι δεν αλλάζουν ποτέ...και ίσως πρέπει να τους δεχτούμε όπως είναι...ή αν δεν το αντέχουμε απλά να τους "φύγουμε"...


anyway...νιώθω ένα περίεργο κενό και ψάχνω να βρω κάτι διαφορετικό για να το "γεμίσω"...
και γύρω μου όλα μου μοιάζουν τόσο μα τόσο ίδια...άσχημα ίδια...

που είσαι?

...