Το γυναικείο μυαλό και οι ανείπωτες λειτουργίες του!!!

Είμαι στα Starbucks, απογευματινός ζεστός καφές…wifi…άτιμος ο κεραυνός…κατέστρεψε τα καλώδια του σπιτιού μου…και ξεσπιτώθηκα για λίγη επαφή με την τεχνολογία…!!!
Χαζεύω στο διαδίκτυο και κατεβάζω ταινίες… Στο διπλανό τραπέζι μία κοριτσοπαρέα αναλώνεται σε κλασικές «γυναικείες» συζητήσεις…

Τελικά δεν έχει σημασία η ηλικία… ο γυναικείος ενθουσιασμός σε συνδυασμό με την πολυλογία δεν έχει ηλικία ούτε όρια…

Ακούγοντας ή καλύτερα να πω κρυφακούγοντας την συζήτηση τους, συνειδητοποίησα για ακόμα μία φορά πως εμείς οι γυναίκες αρεσκόμαστε στο να υπερ-αναλύουμε τα πάντα…
Σκέψεις, αναλύσεις, υποθέσεις, χιλιάδες οπτικές γωνίες για ένα απλό θέμα…

«πες της πες της πως σε είπε στο τηλέφωνο!!!»
«με είπε μωρό μου…αλλά χαριτολογώντας όπως λέω και εγώ όλους αγάπη μου…»
«όχι, δεν λές έτσι κάποιον μωρό σου…έτσι απλά…» συνεχίζει η φίλη της…
«δεν ξέρω» απαντά η ενδιαφερόμενη…δεν είμαι σίγουρη αν μου αρέσει…
«έλα, έλα είναι πολύ γλυκούλης και του αρέσουν τα ωραία ξενοδοχεία…αφού στο είπε…μην είσαι χαζή…θα πηγαίνετε ταξίδια, θα περνάτε όμορφα…θα δεις…»

Χαχαχαχα τις ακούω να αναλύουν 20 λεπτά την «ατάκα» του υποτιθέμενου wannabe γκόμενου και αδυνατώ να κρύψω το χαμόγελο που έχει σκάσει στα χείλη μου…

Είναι απίστευτο το πώς εμείς οι γυναίκες δεν ζούμε στο τώρα, αλλά στο μέλλον, πως μας έχουν «κατασκευάσει» … Πριν καν αντιληφθούμε τι θέλουμε και αν θέλουμε και δεν αναφέρομαι σε τίποτε παραπάνω από την ανεύρεση του «επόμενου πρώην μας», έχουμε κάνει σχέδια για την επόμενη 5ετία μαζί του, έχουμε προλάβει μέσα σε μία μέρα να του δώσουμε ρόλους, να σκεφτούμε ότι μπορεί να σκεφτεί ένα γυναικείο μυαλό…

Και τελικά ξεχνάμε να ζήσουμε το τώρα… χάνουμε το φλέρτ και προσπαθούμε πολύ για το μετά… Είναι σαν το κλασικό παράδειγμα που μου είχε πει μια καλή μου φίλη…
«αποφασίζω να πάω γυμναστήριο… πριν καν γραφτώ ενθουσιάζομαι τόσο πολύ, που πάω αγοράζω νέα φόρμα, νέα αθλητικά… πετσέτα και τσάντα για να τα έχω όλα καινούρια… Λίγο πριν φτάσω να γραφτώ, ο ενθουσιασμός έχει ξεφουσκώσει και τελικά καταλήγω να έχω στην ντουλάπα μου απλά μερικά ρούχα ακόμα και ξεχνάω την εγγραφή και τον αρχικό σκοπό…»

Μοναδικά περίπλοκος ο τρόπος που σκέφτεται μια γυναίκα… Ασύγκριτα απλός ο τρόπος που σκέφτεται ένας άντρας…
Ένα δικό του «όχι» το πιθανότερο είναι να σημαίνει απλά όχι… Ένα του «ναι»… απλά ναι…

Για εμάς όμως , ο κάθε «άντρας» στην ζωή μας συνήθως έχει τα φόντα να γίνει ο πρίγκιπας που τόσες πολλές φορές μας έχουν διαβάσει στα παραμύθια όταν ήμασταν μικρές… το «κακό» γοητευτικό αγόρι που φιγουράρει σε άπειρες χαζο-ταινίες που έχουμε δει κατά την διάρκεια της εφηβείας μας , ο γοητευτικός άντρας που κάποια στιγμή όλες έχουμε συναντήσει μεγαλώνοντας…

Και το παραμύθι συνεχίζεται… σαν γάτες στριφογυρνάμε γύρω από την ουρά μας προσπαθώντας να την αγγίξουμε έστω και λίγο… άλλες φορές ζαλιζόμαστε μα συνεχίζουμε το «κυνήγι», άλλες πεισμώνουμε και άλλες απλά βαριόμαστε το στριφογύρισμα και τα παρατάμε «ξαπλώνοντας» στον ήλιο, μέχρι την επόμενη φορά…

Κορίτσια… wake up… η ουρά μας είναι πολύ φουντωτή και υπάρχει εκεί για να την «κουνάμε» όχι για να την κυνηγάμε…
Δεν υπάρχουν πρίγκιπες, «κακά αγόρια» και γοητευτικοί άντρες με εξαίσιες προσωπικότητες και μηδενικές ατέλειες…

Για κοιταχτείτε στον καθρέφτη… Ούτε τέτοιες γυναίκες υπάρχουν…
Life is simple… είμαστε εμείς και εκείνοι… συνυπάρχουμε και αλληλοεξαρτιόμαστε, ερωτικά, συναισθηματικά, εργασιακά, φιλικά….κλπ…

Δεν ξέρω πως θα ήταν η ζωή μας αν δεν υπήρχαν…και η δική τους ζωή αν δεν υπήρχαμε εμείς…

Ξέρω μόνο πως το «τώρα» μας χωράει και τους δύο…και εμάς και αυτούς… αρκεί να το ζούμε τώρα….!!!