Χρώμα? 

Διάλεξε εσύ... δεν έχει σημασία...

Μα πως...έχει...μία καρδιά έχει χρώμα κόκκινο...

Σχήμα?

Όπως σου βγει η ζωγραφιά...

Μα πως μια καρδιά έχει συγκεκριμένο σχήμα...

Δεν έχει σημασία....σου λέω...και χαμογελάω...

Μα εγώ έχω μάθει να ζωγραφίζω την "αγάπη" σαν μία κόκκινη καρδιά...

Και τώρα εσύ έρχεσαι να μου πεις, πως δεν έχει καμία σημασία το χρώμα ή το σχήμα?

Έλα κοντά μου... πλησίασε...κι άλλο... κλείσε τα μάτια σου... φέρε μου την παλάμη σου... ακούμπησε την στην καρδιά μου και πες μου κάτι...ότι σου έρθει στο μυαλό...

Σε αγαπάω...

Προσπάθησε να ζωγραφίσεις τον ρυθμό της καρδιάς μου όταν μου ψιθύρισες "σε αγαπάω..." Μπορείς? 

Μπορείς ...μα δεν έχει σημασία... η ζωγραφιά...

αλλά αυτό που νιώθεις ζωγραφίζοντας την και κοιτώντας την...

Κατάλαβες?

Έτσι είχα μάθει...από παιδί...

Έτσι έμαθα μεγαλώνοντας...