Έτσι σ’έχω κοιτάξει πού μου αρκεί
Νά’χει ο χρόνος όλος αθωωθεί
Μές στό αυλάκι που τό πέρασμα σου αφήνει
Σάν δελφίνι πρωτόπειρο ν’ακολουθεί
Καί νά παίζει μέ τ’άσπρο καί τό κυανό η ψυχή μου !
Αδεια η ψυχη μου, το δωματιο αδειο και απο το ονειρο μου ακουω καθαριο τον λιγμο σου να λεει ονειρο ητανε... ονειρο ητανε...
|
2 comments:
Να τη και η ποίηση!
Δωσε δώσε...
Μονο να προσέχεις τα παιχνίδια της ψυχής...
Καλημεεεεεραααα
Καλημέρα coulaki...Καλή εβδομάδα να έχουμε...
Post a Comment