Tuesday, November 29, 2011

ups and downs...

Μυστήρια διάθεση...
Ανακατωμένα συναισθήματα...

Πίνω ακόμα μία γουλιά καφέ και η σκέψη μου παγώνει την στιγμή, δεν υπάρχει τίποτα γύρω μου...
Τίποτα...Εγώ και η ανάσα μου...Και όλες εκείνες οι λέξεις που κάνουν πάρτυ στο κεφάλι μου...

Με θλίβουν τα "γιατί" ... Ποτέ δεν μου άρεσαν...Δεν ξέρω αν φταίει ο συναισθηματισμός μου ή η ανάγκη μου να έχω λογική εξήγηση για τα πάντα...Δεν ξέρω αν με ενοχλεί που το σύμπαν παίζει παιχνίδια και με έχει χρήσει μέρος τους χωρίς να ξέρω αν θέλω...

Ο εκνευριστικός ήχος των ασταμάτητων τηλεφωνημάτων, μου αποσπά την προσοχή... Μα δεν θέλω να επανέλθω στο "εδώ" μου... Λίγο ακόμα χαμένη στις σκέψεις μου...Λίγο ακόμα χρόνο θέλω...

Κάποια στιγμή θα φύγω, ή θα με "φύγω"...
Για που? Έχει σημασία?
Για όπου, πάντα μου άρεσε το ανεξάντλητο....το άγνωστο, το διαφορετικό...

Πάλι τάσεις φυγής? όχι...δεν είναι ηττοπαθές...είναι σιωπηλή επιθυμία που τώρα τελευταία έχει αρχίσει να "βάζει" φωνή και μου είναι αδύνατον πια να την παραβλέψω...

Δεν ξέρω τι μου αναλογεί...ξέρω όμως πως δεν μπορώ τα"μισά" ... δεν μπορώ τις "εκπτώσεις" (το έχω ξαναγράψει αυτό...τόσες φορές..)...Πόσο κλισε? όσο...δεν με νοιάζει...

Τα "όλα" ή το "τίποτα" ...έτσι είμαι... και δεν είναι εύκολη επιλογή...μα δεν έφτασα εδώ για να κάνω τώρα πίσω...







7 comments:

Theorema said...

Αχ και να ξερες πόσο σε καταλαβαίνω... Ηλίθια ατάκα, πλην όμως ειλικρινής εν προκειμένω...

Anonymous said...

Μάλλον χρειάζεσαι κι εσύ την απομόνωση σου! Είναι λυτρωτικό να κανεις ψυχανάλυση στο μέσα σου! Αρκεί να αντέχεις να σε βλέπεις στους καθρέφτες!

ai8erovamon said...

Theorema : Καλώς ήρθες...Το νιώσιμο δεν υπήρξε ποτέ ηλίθιο....Μόνο αλήθεια μπορεί να βγάλει... :-)))


Cacoula: Προς το παρόν χρειάζομαι να με φέρνω αντιμέτωπη με τις "αλήθειες" μου...όσο κι αν αυτό είναι δύσκολο...
Μου σπάω τα μούτρα ξανά και ξανά...Μα στέκομαι εκεί με περίσσια τόλμη, και δεν θα επιτρέψω σε τίποτα και σε κανέναν να μου πάρει αυτή μου την ικανότητα... Δεν θα πάψω να πιστεύω...

Σε τι? ...

I will always be a dreamer...i ll never give up...

elena porcupine said...

Ενα "φιλί" έχεις ανάγκη...κι ας είναι και "φονικό"!!!

:-)))

ai8erovamon said...

Γλυκιά μου Porcupine...αυτό που χρειάζομαι πραγματικά τώρα είναι λίγη σιωπή...από εμένα σε εμένα...όχι γιατί είναι αναγκαία...αλλά γιατί είναι ο μόνος τρόπος να εξηγήσω στην Mrs Dream Boulevard την ανόητα παιδιάστικη επιμονή της Μάρως,να πιστεύει στους ανθρώπους...

Αλλά είπαμε...είμαι χαζο-ονειροπόλα και δεν διατίθεμαι να αλλάξω...

Δεν μπορεί καπου εκεί έξω κάποιο όνειρο θα γίνει πραγματικότητα...και τότε...θα ξέρω...πως όλο αυτό άξιζε...

Love ya...

golden said...

Ψιτ ψιτ , κόβουμε εισητήρια για μαγευτικούς προορισμούς .
1 ) Σκατζοχοιρόδαση
2 ) Survivor made in Greece
Εσύ απλά διάλεξε :P

ai8erovamon said...

Golden: may i have both?

a.yes
b.of course
c.yes dear
d.all the above

 
Get this widget | Track details | eSnips Social DNA