Κάποιες φορές, κάποιες στιγμές σου μένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στην μνήμη σου απλά γιατί η ένταση που δημιούργησαν στο "μέσα" σου ήταν τέτοια που ανακάτεψε την ψυχή σου...
Μία ανάλογη στιγμή έχω να θυμάμαι, από ένα βράδυ στο πρόσφατο παρελθόν μου, που ξεκίνησε με ιδιαίτερη παρέα, έτσι απλά, με πολύ συζήτηση, πολλά γέλια, είχε στιγμές με σιωπές...και αρκετό αλκοόλ...
Για ακόμα μία φορά θυμήθηκα (γιατί το ξεχνάω) πόσο σημαντικό είναι απλά να αφήνεσαι σε αυτό που είσαι (ό,τι κι αν είναι αυτό) και να κάνει το ίδιο και αυτός που έχεις απέναντί σου...
Έτσι απλά, ειλικρινά, χωρίς πολλές δεύτερες σκέψεις... Χωρίς πρέπει και γιατί, χωρίς ταμπέλες και ιδιότητες...
Πως είναι , γεμίζουν τα πνευμόνια σου ελευθερία...Όχι, δεν υπάρχει κάποια επιτυχημένη συνταγή...Απλό και μοναδικό συστατικό...το ξεγύμνωμα των "πρέπει" σου και η απόλυτη παράδοση στην στιγμή...
Σε ευχαριστώ, παρεάκι ... για το όμορφο βράδυ... Θα το ξανάκανα, ανεξαρτήτως τιμήματος...
Μα πιο πολύ σε ευχαριστώ που όντας εκεί παρέα μου (χωρίς την σαπίλα του δήθεν, χωρίς την ανάγκη του γοητεύειν και χωρίς την μάσκα του κυνηγού) έδωσες άλλη σημασία στο night out... :-)))
Όταν το ξημέρωμα άρχισε να κάνει την εμφάνιση του, υποσχέθηκα στον εαυτό μου, να μην αργήσω να ξαναμοιραστώ ανάλογες βραδιές...με όλους όσους εκείνους υπάρχουν στην ζωή μου και μπορούν να αφήσουν πίσω τους έστω και για λίγο όλα όσα τους κρατάνε κλεισμένους στο κλουβάκι τους...
ΥΓ।Σε λίγες ώρες ετοιμάζομαι για Ζάκυνθο και Κεφαλονιά... (επαγγελματικό ταξίδι βλέπεις) και μαζί με τα της δουλειάς...ετοιμάζω μουσικούλα ιδανική για ταξιδάκι...το σημειωματάριο των σκέψεων μου και Off we go...
Από Τετάρτη...πάλι εδώ...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment