...κόκκινο κρασί...δυνατό...όσο χρειάζεται για να με ζαλίσει γλυκά...
...που λογαριάζω το "μηδέν" μου με το άπειρο...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Αδεια η ψυχη μου, το δωματιο αδειο και απο το ονειρο μου ακουω καθαριο τον λιγμο σου να λεει ονειρο ητανε... ονειρο ητανε...
|
No comments:
Post a Comment