memories...

Σήμερα πήγα στο εξοχικό... να δω τους γονείς γιατί γκρίνιαζαν...

Πάρκαρα την "κάμπια" μου στο διπλανό οικόπεδο και άκουσα τα γνωστά "γαυγίσματα"...

Ασυναίσθητα γύρισα το κεφάλι μου...

Η μίνι, ο ντούσαν και ο λουίτζι σε στιγμές χαράς, τύπου χορωδιακό γαύγισμα...κουνούσαν ουρές...

Το βλέμμα μου πλανήθηκε στο περιβάλλον και ασυναίσθητα έψαχνα να δω τα δύο του μεγάλα αυτιά να σέρνονται στο κοκκινόχωμα και το βαθύ του γαύγισμα να καλύπτει τα άλλα τρία "μικρά"...

Έψαχνα τον μεμάκο...να με γεμίσει σάλια και να πέσει άγαρμπα πάνω μου...

Ίσως ασυναίσθητα δεν πήγα τις τελευταίες εβδομάδες στο εξοχικό... ήθελα να πιστεύω ότι είναι εκεί...