Έτσι είναι...
Πόσο εύκολα το "πάνω" γίνεται "κάτω"και αντίστροφα...
Το σχοινί που ισορροπείς είναι ακριβώς το ίδιο...δεν αλλάζει...
Αλλάζει απλά ο βηματισμός, η ισορροπία...
Εκεί που είσαι "πάνω" και νιώθεις ότι μπορείς να διασχίσεις όλο το σχοινί χωρίς φόβο,
εκεί ξαφνικά κάτι σου αποσπά την προσοχή και έτσι εύκολα, έχεις βρεθεί "κάτω"...
Το παλεύεις, και παρόλο που το "ανάποδα" σου φέρνει "αναγούλα" σιγά σιγά με επιμονή και
αντοχή βρίσκεσαι ξανά "πάνω"...
Και πάλι νιώθεις ό.τι όλα τα μπορείς...
3 comments:
..eimai katw auti tin periodo k diskoleuomai toso poli na anaivw...to mono pou me parigorei einai i skepsi pws an ftaseis sto pato den iparxei pio katw...de tin paleuw re gmt...
Αγαπητή/έ ανώνυμη/ε,
Το θέμα είναι πόσο θα μείνεις στον πάτο...Γιατί ναι ίσως πιο κάτω να μην έχει...αλλά κάποια στιγμή το οξυγόνο τελειώνει και η άνοδος είναι αναγκαστική...αλλιώς...
όπως λέει και ο Ζακ ...
"Φτάσε στον πάτο
εκεί που δεν υπάρχει πιο κάτω
και βρες την ευτυχία κρυμμένη
κομμένη και ραμμένη για σένα
που κλαις σε κάθε πτώση
ισχύς εν τη ενώσει ψυχή μου
και έλα μαζί μου
στον πάτο..."
o vithos se kanei na skeftesai vlepeis tin epifaneia xoris na thn anapneeis :) isos na einai kalutera etsi tora an skaseis... kalutera na mh ginei etsi.. alla kai na ginei tha einai mai riziki ananeosi.opoios adeksei . . .
Post a Comment