Ώντας εγκλωβισμένη στο σπιτάκι....διότι ο αγαπητός αδερφός έκανε το θαύμα του και πήρε και τα δικά μου κλειδιά μαζί, αποφάσισα να περάσει η ώρα μέχρι την βραδινή συνεύρεση με φίλους. με μουσικούλα και με ανάγνωση του μπλόγκ μου...Έχω καιρό να το κάνω...Μου αρέσει να πηγαίνω πίσω και να βλέπω τα πράγματα πια με άλλο μάτι...
Έντονες στιγμές...καλές και άσχημες...Έντονα συναισθήματα...Όπως πάντα... Εξάλλου με χαρακτηρίζει το γεγονός ότι ό,τι ζω το ζω έντονα...ίσως ακραία...
Αγαπάω έντονα, γελάω έντονα, κλαίω έντονα και πάει λέγοντας...
Αυτό το μπλογκάκι...ξεκίνησε κάτι σαν way out από τον εαυτό μου...και κατέληξε σε όμορφη και ταξιδιάρικη ασχολία... Με ταξιδεύει και με χαλαρώνει...
No comments:
Post a Comment