Στέκεσαι εκεί, έτοιμο να βρέξεις όσο πιο δυνατά μπορείς... Σκοτεινιάζεις τον ουρανό... Και εγώ μενω εκεί χωρίς ομπρέλα... Σαν κάτι να με δένει και να μην μπορώ να φύγω...Απλά αναμένω την μπόρα σου... Με όση δύναμη... για όση ώρα...
Wednesday, October 26, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Όσο πιο μεγάλο και πιο σκοτεινό κι αν είναι το σύννεφό σου, σκέψου μόνο το νερό που θα πέσει πάνω σου σαν λύτρωση...Απόλαυσέ το μέχρι την τελευταία σταγόνα που θα πέσει για να δροσίσει τη γη!!!
Δεν κοιμήθηκα ακόμα...
Φιλιά πολλά και καλό ταξίδι!!!
:-)
Να κάνεις μαγικά να βρέξει τώρα σύντομα μην μας πιάσει το Σ/Κ στο Καλάβρυτο or its your fault :P
Καλησπέρες και καλό ταξίδι μπουμπού !
Χρειαζεται και η βροχη και η βροχη χωρις ομπρελα
Post a Comment