This bloody something...

Απόψε το βράδυ είπα "ναι" σε ένα μου "όχι"...
Σε εκείνο το όχι που θα ήταν το λιγότερο βλαβερό για την Miss Dream Boulevard ...
Όχι σε εκείνο το "όχι" που ήθελα όμως...

Η ώρα είναι 07:16 και δεν έχει ακόμα ξημερώσει για τα καλά... Η χτεσινή μέρα ήταν γεμάτη με ανθρώπους...Σαν να μην ήθελα να μαι μόνη, την μπούχτησα με κόσμο, με συζητήσεις, με λόγια και εικόνες...Και κάπου εκεί και ενώ τελικά συνηδειτοποίησα ότι αυτό που μου έλειπε ήταν χρόνος με τον εαυτό μου, φόρτωσα το στικάκι μουσική, και πήρα την "κάμπια" μου προς την γνωστή αυτοκινητάδα... Ένα δύωρο περιπλανήθηκα στο κέντρο της Αθήνας και μετά στην αγαπημένη μου Πειραϊκή...Εγώ και εκείνη, οι δυό μας σιωπηλά, βουβά μην σου πω, χωρίς να μιλάμε μεταξύ μας...

Εγώ αντίκρυ σε εμένα...

Την σιωπή αυτή την έσπασε ο ήχος του κινητού μου...Πρώτη σκέψη "δεν το σηκώνω", Δεύτερη σκέψη? (δεν υπήρξε το είχα σηκώσει ήδη) ...

- Θα έρθεις?
Μ- Που?
- Σπίτι...
Μ- Αλκοόλ έχεις?
-Θα πάρουμε από δίπλα...
Μ-Έρχομαι...


Η διαδρομή μέχρι τον "προορισμό" κράτησε περίπου 20 λεπτά...Και η Miss Dream Boulevard με έβριζε "μαλακία κάνεις το ξέρεις"...Το στικάκι να παίζει Amy Winehouse - You know i am no good και εγώ να προσπαθώ να της εξηγήσω το ότι τραγουδάω με τόσο πάθος είναι από την ανάγκη μου να "ευθυμήσω" ...

Έφτασα... Το όχι έγινε ναι... Απλά γιατί το θέλησα... Ή μήπως γιατί ήταν το πιο ανώδυνο "ναι" που θα μπορούσα να πω στον εαυτό μου το χτεσινό βράδυ? Έχει σημασία...? Έχει και μεγάλη μάλιστα...Αλλά δεν θα το αναλύσω τώρα...κλείνουν τα μάτια μου...

Με ένα λάθος ναι...διορθώνεται όλο αυτό που νιώθω? Σε καμία περίπτωση...
Και όσο κι αν όλα έχουν την χάρη τους...
εγώ ακόμα ψάχνω να βρω This bloody something...

Cause I've got pieces in my soul
And a lover in my heart I can't deny
This bloody something
That freaks me out until the night makes me say "I love you"

Καλημέρα σας, καληνύχτα μου...