...υπέροχο να περιτριγυρίζεσαι και να μοιράζεσαι τις στιγμές σου με τους πρώτους... ...ανακουφιστικό το συναίσθημα του να αντιλαμβάνεσαι ότι ¨γλίτωσες" από τα δεύτερα...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Αδεια η ψυχη μου, το δωματιο αδειο και απο το ονειρο μου ακουω καθαριο τον λιγμο σου να λεει ονειρο ητανε... ονειρο ητανε...
|
2 comments:
Einai poly eukolo to prvto na ginei deutero kai trito ... kai to teleutaio prvto! Kamia fora prepei na akous thn fvnh ths psyhis sou ohi auta poy soy lene oi aloi kai tha itheles na se epivevainoun...
Glisoses? Apo ta anthropakia ?Pou kapote htan anthropoi ? Anakoufizesai? h Tsatizesai!
Αν και η λεζάντα της φωτογραφίας ήταν σε διάθεση γενικολογίας, όσες φορές έχω νιώσει πως άνθρωποι που είχαν σημαντικό ρόλο στην ζωή μου έγιναν ανθρωπάκια...για τους δικούς τους λόγους απογοητεύτηκα...
Ούτε ανακουφίστηκα, ούτε τσαντίστηκα...
Η ανακούφηση είναι πλασματική...είναι κάτι σαν "καραμέλα" που μαλακώνει τον λαιμό...Ουσιαστικά όμως όταν λιώσει μετά από λίγο πάλι πονάς...
Σπάνια μου έχει συμβεί να γίνει το ανάποδο παρόλαυτα...
Όσο για το ένστικτο μου φίλε/η ανώνυμε/η...σπάνια το ακούω αν και έχει μου έχει αποδείξει ότι συνήθως έχει δίκιο...
Μάλλον δεν έβαλα μυαλό...Και για να είμαι ειλικρινής απολαμβάνω τα λάθη μου και τα σωστά μου εξίσου...
Post a Comment